Volframiu

Tantaliu ← VolframiuReniu
 
 
74
W
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Blanco abuxáu, brillosu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Volframiu, W, 74
Serie química Metales de transición
Grupu, periodu, bloque 6, 6, d
Masa atómica 183,84 u
Configuración electrónica [Xe] 4f14 5d⁴ 6s²[1]
Durez Mohs 7,5
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 12, 2 (imaxe)
Propiedaes atómiques
Radiu mediu 135 pm
Electronegatividá 2,36 (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 193 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 146 pm
Estáu(aos) d'oxidación 6, 5, 4, 3, 2 (llevemente ácidu)
enerxía d'ionización 770 kJ/mol
enerxía d'ionización 1700 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu sólidu
Densidá 19250 kg/m³
Puntu de fusión 3695 K (3422 °C)
Puntu de bullidura 5828 K (5555 °C)
Entalpía de vaporización 82456 kJ/mol
Entalpía de fusión 35,4 kJ/mol
Presión de vapor 4,27 Pa a 3680 K
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nel cuerpu
Calor específica 130 J/(K·kg)
Conductividá térmica 174 W/(m·K)
Módulu elásticu 411 GPa
Velocidá del soníu 5174 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del volframiu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
180W0,12%1.8×1018 aα2,516176Hf
181WSintéticu121,2 dε0,188181Ta
182W26,50%Estable con 108 neutrones
183W14,31%Estable con 109 neutrones
184W30,64%Estable con 110 neutrones
185W75,1 dβ-0,433
186W28,43%Estable con 112 neutrones
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El volframiu[2] o wolframiu, tamién llamáu tungsteniu[3], ye un elementu químicu de númberu atómicu 74 que s'atopa nel grupu 6 de la tabla periódica de los elementos. El so símbolu ye W.

Ye un metal escaso na corteza terrestre, alcuéntrase en forma d'óxidu y de sales en ciertos minerales. Ye de color gris aceráu, bien duru y densu, tien el puntu de fusión más eleváu de tolos metales y el puntu de bullidura más altu de tolos elementos conocíos.[4] Úsase nos filamentos de les llámpares incandescentes, n'electrodos non consumibles de soldadures, en resistencies llétriques, y aleáu col aceru, na fabricación d'aceros especiales.

La so variedá de carburu de volframiu sinterizáu emplégase pa fabricar ferramientes de corte. Esta variedá absuerbe más del 60 % de la demanda mundial de volframiu.

El volframiu ye un material estratéxicu y tuvo na llista de productos más cobiciaos dende la Segunda Guerra Mundial. Por exemplu, el gobiernu d'Estaos Xuníos caltién unes reserves nacionales de seis meses xunto a otros productos consideraos de primer necesidá pa la so sobrevivencia.[5]

Esti metal ye fundamental pa entender les sociedaes modernes. Ensin él nun podríen producise d'una forma económica toles máquines que nos arrodien y les coses que pueden producise con elles.

  1. «Why does Tungsten not 'Kick' up an electron from the s sublevel ?». Consultáu'l 15 de xunu de 2008.
  2. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: volframiu
  3. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: tungsteniu
  4. Daintith, John (2005). Facts on File Dictionary of Chemistry, 4th ed.. New York: Checkmark Books.
  5. Stwertka, Albert (2002). A Guide to the elements, 2nd ed.. New York: Oxford University Press.

Developed by StudentB